Thursday, July 23, 2015

wol op het Noordeiland - wool on the North Island


Eén van de brei-ketens in Nieuw-Zeeland is Knitworld. Ze hebben ook een filiaal in Hastings, waar ons eerste huisruilhuis stond. Zoals je ziet,  van buiten niet veel speciaals. Ook binnen was het eerder bescheiden. Maar zoals overal in Nieuw-Zeeland, heel vriendelijke verkoopster, die met mij de hele winkel rondging om echt Nieuw-Zeelandse wol uit te zoeken. Er was ook een breigroepje dat regelmatig bijeenkwam, en ze deden mee aan een breiproject voor het goede doel. Dus toch net iets levendiger dan op het eerste zicht leek.
One of the knit retail chains in New-Zealand is Knitworld. As they had a local branch in Hastings, home to our first home exchange, I had to visit them. On the outside it did not looked very promising, and the inside was rather modest too. But, the sales lady was very helpful (as everywhere in New-Zealand) and took the time to show me some real New-Zealand yarns. They also had a weekly knit gathering, and were knitting for charity. So this shop was livelier then you would say at first sight.



 
Twee bolletjes sokkenwol kwamen mee, en één van deze is al omgezet in een babyjasje. Dit garen pluisde wel heel erg! waarschijnlijk door de possum-vezel ...
Two balls of sockyarn came home with me. One of these is already transformed in a babyjacket. I must say that this yarn shed a lot! probably because of the possum-fibre...



In Napier op het industrieterrein vind je skeiNZ, een garenspinnerij die een kleine fabriekswinkeltje heeft. Ik hou van dunne draden,  maar ik wil in de toekomst wat meer truien breien. Er was een mooi gamma van basismerino in verschillende diktes, mohair, possum... veel natuurlijke materialen. Ik koos  Heritage silver lining merino in blauw, en twee bollen merino/alpaca/possum. De ijzerenman twijfelde een beetje of dat nog allemaal mee kon in onze koffer, maar gelukkig werd alles gratis verzonden als je voor meer dan 60 euro kocht. Heel handig!
In Napier you can find the outlet store of the skeiNZ spinning mill. They carry a nice  array of staple yarns, mostly merinos and blends. I choose some rare breed merino in blue, and 2 balls of a merino/alpaca/possum blend. My IronMan doubted that this would still fit in our suitcases. Fortunately they mail it out for free if you buy over 100 NZdollar.



In Waipawa liepen we Penny Lanes Emporium binnen.  Een leegstaand pand is omgetoverd in een soort markthal voor kleine ambachtelijke standjes. Yvonne is helemaal gepassioneerd door schapen, die ze kweekt op kleur. En ze spint en verkoopt haar Corriedale garens.
In Waipawa we strolled through Penny Lanes Emporium. An old building is transformed in an indoor market for small craft businesses. Yvonne is passionate about breeding colored sheep, spins and sells Corriedale yarns.


Een beetje verder heeft Lulu een leuk boetiekje met handgemaakte spullen. Ik kocht er een keukenschort met geappliceerde appeltjes voor mijn moeder. Het was een soort 'Etsy', maar dan niet online. We zijn nog een paar keer zo'n winkeltjes tegengekomen, iets dat leeft? maar is het leefbaar, vroeg ik me af...
A bit further on the road there is Lulu's boutique filled with handmade stuff. I bought a kitchen apron for my mother, with apples all over. This was a kind of Etsy, not online, but in a brick and mortar shop. On our travels we have found several of these kind of shops. I wonder if they can survive?






De laatste dagen waren we in Auckland. Een tip als je de stad wil ontvluchten: neem de ferry naar de overkant, naar Devonport. Veel Aucklanders gaan daar de zondag rondkuieren, een ijsje eten, naar de cinema of theater. ... en er is ook een wolwinkel in een kleine winkelgalerij in de hoofdstraat. Wild and Wooly heeft luxueuze garens, een echte wolboetiek. Het was moeilijk kiezen. Uiteindelijk ging ik voor deze bolletjes 'babygaren'. Jammer dat ik pas toen ik thuiskwam zag dat deze 'handwash only' zijn. Ik ben voor natuurlijke wol, maar handwas voor babykleertjes vind ik toch écht onpraktisch. Dat kan je een jonge moeder niet aandoen. Die gaan dus even in de voorraadkast tot ik er geschikt project voor vind....Het zijn echte mannenkleuren, goed voor een gestreepte sjaal of een paar mutsen.
We spent the last days in Auckland. If you want to leave the city, you can hop on the ferry to Devonport. It's a popular Sunday outing for the Aucklanders, and there is a yarn shop. Wild and Wooly is situated in an arcade on the mainstreet, and offers a boutique feeling with luxurious yarns. I choose this 'baby' yarn, only to find out when I came home that this is 'handwash only'. I really cannot ask from a young mother that she starts handwashing baby clothes. So this yarn goes into the stash, untill I have found a good use for it. I bought natural, neutral colors, so it would work in a striped scarf for a man, or several hats.

 
Op de terugweg in Singapore, alvast één van de aankopen uitproberen. Het ziet ernaar uit dat met alles wat ik gekocht heb ik nog voor vele weken en maanden aangename herinneringen aan Nieuw-Zeeland heb aangeschaft.
On my way back in Singapore, trying out some of my purchases. It looks like I have bought enough to fondly remember New-Zealand in the next weeks and months to come.


Thursday, July 16, 2015

wol op het Zuidereiland - Wool on the South Island

Voor ik op reis vertrek kijk ik altijd eens op Ravelry, om te zien of er zich interessante wolwinkels op mijn weg bevinden... Niet dat ik mijn reisroute helemaal daar op afstem, maar toch. We besloten maar een klein stukje van het Zuideiland te doen, dan konden we evengoed gaan waar het interessant is.
Whenever I travel I use Ravelry to find yarn stores. Just go to yarns and then Local Yarn Shop Directory and enter your city. I found stores in different cities. Each one had slightly different selections. 






In Hokitika bezocht ik Sock World, met zijn sock knitting machine museum. Heel groot is het niet, er is een mooi maar beperkt aanbod zelfgesponnen? garens, vooral merino en merino met possum. Je kan er ook machinegebreide sokken kopen van de handgeverfde garens. Machinegebreide sokken zijn toch net iets vaster gebreid dan met de hand. Bij mijn handgebreide sokken klaagt mijn Ijzerenman erover dat hij de 'ribbeltjes voelt', hij vindt ze dus niet comfortabel om op te lopen.  Ik dacht hem te overtuigen om eindelijk eens wollen sokken te dragen, maar de kleuren waren hier een beetje té wild naar zijn smaak. Ik kocht dan maar een streng vervilte merino met possum, om later een sjaaltje mee te breien.
In Hokitika I visited Sock World. They specialise in merino yarns as well as possum merino blend. You can also buy machine knit socks. Those socks are usually knit at a tighter gauge then handknit socks. My IronMan complaines of 'feeling the bumps' in handknit socks, so I hoped to persuade him to try out some woollen socks, but the colors were a bit too wild to his taste. So I left with one hank of felted merino and possum blend, maybe to knit a cowl?

 

De winkel is vooral bekend voor zijn sokkenbreimachines, moderne en een hele verzameling oudere machines, die je daar in werking kan zien. En wil je zo'n verzameling sokkenbreimachines van dichterbij zien, daarvoor hoef je niet naar Hokitika. Op 9 augustus kan je terecht in Vlassenbroek!
Sockworld is a Yarn Store, a sock producer and retailer, as well  a Museum of vintage Sock machines from hand cranked to seventy year old automatic machines that they produce socks on, the house speciality is possum socks. 
And you don't have to travel to Hokitika to see a sockknitting machine operating. August 9th in Vlassenbroek, Belgium you can attend the sockknitting machine gathering.

 

 

Op veel plaatsen heb ik gebreide klaprozen gezien, een aandenken aan de grote oorlog. Ongeveer 10 percent van de jonge mannelijke Nieuw-Zeelanders is toen gesneuveld. In verschillende musea of op monumenten zie je Belgische plaatsnamen opduiken, oa Mesen en Passendale/Passchendaele komen vaak terug.
Lots of knitted poppies, to remember the soldiers who died in the first World War. About 10 percent of the young men of New-Zealand has died then. It was strange to see several Belgian villages mentioned in musea and on monuments.



In Nelson, onze uitvalplaats voor Abel Tasmanpark, stapte ik binnen bij Crueallas.  
In de winkel vind je een groot aanbod van gebreide kleding, truien, rokken, ... en ook luxe (fabrieks-)garens.  Drie bolletjes Zealana air (kantgewicht possum, kasjmier en zijde) dat kon nog wel in de koffer mee...
Nelson has Cruellas which stocks their own blended and dyed yarn as well as Zealana and other NZ made yarns. They have some wonderful possum mixes. I left with 3 balls of Zealana air, a luxuary blend of possum, cachmere and silk.


Ook in Nelson was er Fibre Spectrum. Dit is niet echt een wolwinkel, wel een collectief van (textiel) kunstenaars en ambachtslieden, die er hun eigen creaties verkopen.  Ik was in de verleiding om gevilte oorhangers te kopen, of kussenhoezen, maar uiteindelijk zijn twee strengen handgesponnen witte Romney wol mee naar huis gekomen. Foto's waren niet toegelaten, vrees voor copycats? Op uitdrukkelijk verzoek mocht ik dan toch een snel fotootje nemen van de rekken met handgesponnen wol. Voor de rest zal je dus op hun website moeten kijken.
Also in Nelson is Fibre Spectrum. This is not really a yarnstore, more a local collective of (fiber) artists, who sell their artwork and creations. I was tempted to buy felted earhangers or a brooche, but eventually I bought two hanks of handspun white Romney. They did not allow pictures, fear of copycats? But they did not oppose to one quick picture of the shelves of handspun. For all the other stuff, you'll have to consult the website.


Volgende keer nog wat foto's van wol op het Noordereiland...
Next blogpost I will post some more about yarn on the North Island...









Sunday, July 12, 2015

woolfest Auckland 2015

 
Een paar weken voor we naar Nieuw-Zeeland vertrokken hoorde ik van het Woolfest in Auckland. georganiseerd door Creative Fibre New-Zealand.
Ons tweede huisruilhuis was in Waihi beach, 'maar' 150km daarvandaan, dus besloot ik onze reisroute aan te passen. Het was één van de weinige echt uitgeregende en koude dagen tijdens onze reis, en het festival ging door in twee grote schuren ergens in een buitenwijk. Frisjes...
A few weeks before we left I noticed that there was a Woolfest in Auckland, organized by Creative Fibre New-Zealand.  Our second home exchange was 'only' 150 km from there, so I decided to change our itenerary. This was one of the few rainy and cold days we had during our trip. The festival took place in two big barns. It was rather chilly....

 

Gelukkig was er genoeg (lont-)wol om je aan op te warmen. 
Luckily there was plenty of fibre to warm up...


Naast garens met possum, was er ook veel alpacagaren. Blijkbaar worden er minder schapen geteeld in Nieuw-Zeeland (maar nog steeds heel veel!). Voor vleesteelt schakelt men over op koeien, en als het om de vachten te doen is zijn lama's/alpaca's gemakkelijker in onderhoud.
There were of course possum yarn blends, but also several alpaca yarns.  I have read that there are less sheep in New-Zealand (but still a lot!). For meat production, cattle is on the rise. And for yarn, lama/alpaca are easier to breed?


Er was ook een groot aanbod van handgeverfde garens, meestal merino of merinosokkenwol.
There was also a large array of handdyed yarns, mostly merinoblends.



 
En voor de spinners (spinsters?) waren er spintollen en ongewassen vachten van allerlei 'pluimage'.
And for the spinners (spinsters?) there were all kinds of fleeces and spindles on display and for sale.




Wie interesse had kon een mini-workshop vilten volgen, of demo's spinnen en kantklossen bekijken.
If you were interested in felting you could take a mini-workshop, or gather around demo's of spinning or tatting.

 Plaatselijke ontwerpers toonden hun nieuwste modelletjes...
Local designers showed their most recent patterns...

 
Maar het leukste van zo'n beurs was praten met oude bekenden, en veel koffie drinken om warm te worden.
The best part was the warm welcome by the organizers, and catching up with old friends.

 
 

En dit kwam mee naar huis (van links naar rechts, bovenste foto)/ this is what came home with me:
- twee strengetjes Thorburn Alpaca
- een streng doubleknitting handgeverfde merino van Woolrae studio
- een grote streng handgeverfde wol van little wool company
- een in kleur oplopend setje ministrengetjes (een 'gradient') van Meraki Studio

Meer over de 'gewone' wolwinkels op onze reis in een volgende blogpost!